Światowym Dniom Młodzieży towarzyszą dwa Symbole – Krzyż Roku Świętego i ikona Matki Bożej Wybawicielki Ludu Rzymskiego (Salus Populi Romani). W czasie obchodów Światowych Dni Młodzieży są one obecne w miejscu Wydarzeń Centralnych. W okresie przygotowań pielgrzymują po kraju, który organizuje spotkanie młodych.
Dokładne wymiary Krzyża i Ikony ŚDM
Kolejnym pokoleniom młodych ludzi te Symbole wskazują prawdziwy „cel” Światowych Dni Młodzieży: coraz głębsze poznawanie Jezusa w Tajemnicy Odkupienia oraz zawierzenie swego życia opiece Matki Bożej.
Krzyż Światowych Dni Młodzieży
Drewniany krzyż, nazywany dziś „Krzyżem Światowych Dni Młodzieży”, wysoki na 3,8 metra został wykonany w 1983 roku z okazji rozpoczęcia Roku Świętego Jubileuszu Odkupienia (25.03.1983 – 22.04.1984).
Podczas uroczystości otwarcia Roku Świętego młodzi ludzie wnieśli ten krzyż do bazyliki św. Piotra, gdzie pozostał przez cały czas trwania jubileuszu. Ustawiony przy konfesji św. Piotra towarzyszył kolejnym uroczystościom i grupom pielgrzymów, którzy przybywali do Watykanu. Wśród nich nie zabrakło też młodzieży: przedstawicieli ruchów i wspólnot, którzy wspólnie odpowiedzieli na zaproszenie Ojca Świętego.
Transportowano go pieszo, łodzią, a nawet nietypowymi środkami, takimi jak sanie, dźwigi czy traktory. Przemierzał dżunglę, odwiedzał kościoły, zakłady karne, więzienia, szkoły, uniwersytety, szpitale, pomniki i centra handlowe. Po drodze napotkał wiele przeszkód: od nalotów po trudności transportowe, takie jak niemożność podróżowania, ponieważ nie mógł zmieścić się w żadnym z dostępnych samolotów.
Ikona Matki Bożej Salus Populi Romani
Od 2003 r. krzyżowi pielgrzyma towarzyszy ikona Matki Bożej Salus Populi Romani przedstawiająca Matkę Boską z Dzieciątkiem na ręku. Ikonę wprowadził również Papież Jan Paweł II jako symbol obecności Maryi wśród młodzieży.
Wysoka na 1,20 metra i szeroka na 80 centymetrów ikona Matki Bożej Salus Populi Romani kojarzona jest z jednym z najpopularniejszych nabożeństw maryjnych we Włoszech. Istnieje starożytna tradycja zabierania go w procesji ulicami Rzymu, aby odpędzić niebezpieczeństwa i nieszczęścia lub położyć kres zarazie.
Oryginalna ikona znajduje się w bazylice Santa Maria Maggiore w Rzymie i jest odwiedzana przez papieża Franciszka, który modli się tam i zostawia bukiet kwiatów przed i po każdej podróży apostolskiej.
KRZYŻ ROKU ŚWIĘTGO –
KRZYŻEM ŚWIATOWYCH DNI MŁODZIEŻY
W dniu 13 marca 1983 roku Ojciec Święty Jan Paweł II dokonał otwarcia Międzynarodowego Centrum Młodzieżowego „S. Lorenzo”. Centrum to zostało zlokalizowane w pobliżu Bazyliki Świętego Piotra przy ulicy Pfeiffer. W homilii, wygłoszonej podczas tej uroczystości, Ojciec Święty powiedział:
Centrum staje się w ten sposób silą rzeczy miejscem, w którym ma królować Krzyż. Dokąd pójść w tym świecie, z grzechem i winą, bez Krzyża? Krzyż bierze na siebie całą nędzę świata, która rodzi się z grzechu. On objawia się jako znak łaski. Przyjmuje naszą solidarność i zachęca do ofiary za innych. Także w krzyżu cierpiących i w naszym własnym krzyżu rozpoznajemy narzędzie Odkupienia, bramę Zmartwychwstania. Bowiem właśnie na krzyżu Pan pokonał grzech i śmierć. (L’Osservatore Romano, wydanie polskie, 3/1983, s.14)
Młodzież skupiona przy tym ośrodku w wyjątkowy sposób włączyła się w uroczystość otwarcia Jubileuszowego Roku Odkupienia. W dniu 25 marca 1983 roku, o godzinie 17.00, Ojciec Święty przybył do kościoła Sancti Stephani Aetiopum znajdującego się w Ogrodach Watykańskich. Przy tej starożytnej świątyni oczekiwali Ojca Świętego kardynałowie, biskupi, kapłani oraz alumni. Przybyła także młodzież z „Centrum S. Lorenzo”. Młodzież przyniosła duży – 380 cm x 175 cm - prosty, drewniany Krzyż. Krzyż ten został włączony do procesji pokutnej, która rozpoczęła się o godzinie 17.20. Procesji tej przewodniczył Ojciec Święty Jan Paweł II wspierając się na tradycyjnym pastorale patriarszym zwanym ferula (ma kształt potrójnego krzyża). W procesji tej młodzież z Centrum S. Lorenzo niosła wspomniany duży, drewniany Krzyż. Procesja, przy śpiewie litanii do Wszystkich Świętych, przeszła przez plac Świętego Piotra i zatrzymała się w atrium Bazyliki Świętego Piotra.
O godzinie 17.41 Ojciec Święty Jan Paweł II podszedł do Drzwi Świętych i potrójnym uderzeniem ozdobnym młotkiem, wypowiadając słowa: Otwórzcie drzwi sprawiedliwości, dokonał otwarcia Roku Świętego.
Po otwarciu Drzwi Świętych Ojciec Święty przekroczył ich próg jako pierwszy pielgrzym. Tuż za Ojcem Świętym przez Drzwi Święte przeszła młodzież z dużym drewnianym Krzyżem.
Krzyż, przyniesiony przez młodzież, został ustawiony obok konfesji Świętego Piotra. Stał się znakiem Nadzwyczajnego Jubileuszu Odkupienia. Będzie tu przebywał 394 dni aż do zakończenia Roku Świętego w dniu 22 kwietnia 1984 roku.
W Niedzielę Wielkanocną, 22 kwietnia 1984 roku, Ojciec Święty Jan Paweł II dokonał zamknięcia Drzwi Świętych. W chwilę później, w atrium Bazyliki Świętego Piotra, Jan Paweł II przekazał Krzyż Roku Świętego młodzieży i powiedział:
Krzyż Roku Świętego stał się Krzyżem Światowych Dni Młodzieży, Krzyżem Pielgrzymującym, Krzyżem Młodych
Na Jasnej Górze, podczas Czuwania Modlitewnego Ojciec Święty Jan Paweł II powiedział:
Pośrodku naszego czuwania stanął krzyż. Wnieśliście ten krzyż i ustawili w środku. W tym krzyżu objawiło się do końca Boskie „Jestem” nowego i wiecznego Przymierza. „Tak (...) Bóg umiłował świat, że Syna swego Jednorodzonego dał, aby [człowiek] nie zginał, ale miał życie wieczne” (J 3,16). Krzyż – zapis tej niepojętej miłości. Krzyż – znak objawiający, że „Bóg jest miłością” (1 J 4,8) (Jan Paweł II, Jasna Góra, 14 sierpnia 1991 roku, Czuwanie modlitewne z młodzieżą, L’Osservatore Romano, wyd. polskie, 8/1991, s. 22)
W Orędziu na XII Światowy Dzień Młodzieży Jan Paweł II nazwał młodzież idącą za Krzyżem Roku Świętego żywą ikoną Kościoła pielgrzymującego:
Rzesza młodych ludzi wierzących w Chrystusa, idących za Krzyżem Roku Świętego, stanie się jeszcze raz żywą ikoną Kościoła pielgrzymującego po drogach świata, a poprzez spotkania poświęcone modlitwie i refleksji, poprzez dialog jednoczący niezależnie od różnic języka i rasy, oraz dzielenie się ideałami, problemami i nadziejami przeżyje doświadczenie rzeczywistości obiecanej przez Jezusa: «gdzie są dwaj albo trzej zebrani w imię moje, tam jestem pośród nich» (Mt 18, 20) (Jan Paweł II, Orędzie na XII Światowy Dzień Młodzieży, L’Osservatore Romano, wyd. polskie, 10/1996, s. 4)
Ojciec Święty Jan Paweł II, podczas spotkań z młodzieżą, wielokrotnie mówił o Krzyżu Roku Świętego, który stał się Krzyżem Światowych Dni Młodzieży:
Jak bowiem dobrze wiecie, niebawem przybędzie do Rzymu krzyż Światowego Dnia Młodzieży, który ja sam przekazałem młodym w 1984 roku, na zakończenie Roku Świętego Odkupienia. Odbył on pielgrzymkę po różnych kontynentach, teraz zaś wraca do naszego miasta, do stolicy chrześcijaństwa. W najbliższą Niedzielę Palmową, na zakończenie Mszy świętej sprawowanej na placu Świętego Piotra, przedstawiciele młodzieży Paryża przekażą go młodym Włochom i w ten sposób rozpoczną się przygotowania do Światowego Dnia Młodzieży Roku 2000, który obchodzony będzie w Rzymie, w sercu Wielkiego Jubileuszu. (Jan Paweł II, Rzym, Lateran, 2 kwietnia 1998 roku, Spotkanie z młodzieżą, L’Osservatore Romano, wyd. polskie, 5-6/1998, s. 22)
Radujemy się zatem z przybycia krzyża, waszego krzyża! Krzyż trzeba przyjąć przecie wszystkim sercem, aby potem nieść go w życiu: Spotykamy się dziś, aby to sobie na nowo uświadomić na tym placu, między Świętymi Schodami a nieodległym kościołem Świętego Krzyża Jerozolimskiego, gdzie czczona jest relikwia krzyża. (Jan Paweł II, Rzym, Lateran, 2 kwietnia 1998 roku, Spotkanie z młodzieżą, L’Osservatore Romano, wyd. polskie, 5-6/1998, s. 23)
W Orędziu na XV Światowy Dzień Młodzieży Jan Paweł II przypomniał historię Krzyża Roku Świętego oraz jego związek ze Światowymi Dniami Młodzieży:
Piętnaście lat temu, na zakończenie Świętego Roku Odkupienia, powierzyłem wam wielki drewniany krzyż, zachęcając was, byście nieśli go przez świat jako znak miłości Pana Jezusa do ludzi i jako orędzie, że zbawienie i odkupienie jest tylko w Chrystusie, który umarł i zmartwychwstał. Od tamtego czasu, gdy podjęły go wasze ofiarne ramiona i serca, odbywa on długą i nieprzerwaną pielgrzymkę przez kontynenty, ukazując, że krzyż idzie z młodymi, a młodzi idą z krzyżem.
Wokół «krzyża Roku Świętego» narodziła się i rozwinęła inicjatywa Światowych Dni Młodzieży. Są one swoistymi «przystankami» na waszym szlaku młodych chrześcijan oraz nieustannym i naglącym wezwaniem, by budować życie na skale, którą jest Chrystus. Czyż możemy nie błogosławić Boga za liczne owoce, jakie wydały w życiu poszczególnych osób i całego Kościoła Światowe Dni Młodzieży, które w ostatnich latach naszego stulecia wyznaczały rytm wędrówki młodych chrześcijan ku nowemu tysiącleciu?
Przemierzywszy kontynenty, krzyż ten powraca teraz do Rzymu, niosąc z sobą modlitwę i postanowienia milionów młodych, którzy dostrzegli w nim prosty i święty znak miłości Boga do ludzkości. Jak bowiem wiecie, właśnie Rzym będzie gościł Światowy Dzień Młodzieży Roku 2000, obchodzony w samym sercu Wielkiego Jubileuszu. (Jan Paweł II, Orędzie na XV Światowy Dzień Młodzieży, L’Osservatore Romano, wyd. polskie, 9-10/1999, s. 16)
W dwudziestą rocznicę zakończenia Roku Świętego Ojciec Święty wspominał to wydarzenie:
Przed dwudziestu laty, na zakończenie Świętego Roku Odkupienia, powierzyłem młodym krzyż, drzewo, na którym Chrystus został wywyższony ponad ziemię i przeżył tę «godzinę», dla której przyszedł na świat! Od dwudziestu lat ten krzyż pielgrzymuje do miejsc, w których odbywają się Dni Młodzieży, niesiony przez młodych na całym świecie, i głosi miłosierną miłość Boga, wychodzącego na spotkanie każdemu stworzeniu, aby przywrócić mu godność utraconą na skutek grzechu. Dzięki wam, drodzy przyjaciele, miliony młodych, patrząc na ten krzyż, doznało przemiany i postanowiło żyć jak prawdziwi chrześcijanie (Jan Paweł II, Rzym, 1 kwietnia 2004 roku, Przemówienie do młodzieży Rzymu i regionu Lacjum, L’Osservatore Romano, Numer 5/2004, s.34)
Do pobrania:
O ŚDM
Płatności realizowane przez 